Ik ben paramedisch opgeleid (HBO bewegingstechnologie in Den Haag 1998-2002) en heb daarin ruim 12 jaar gewerkt. Eerst 5 jaar in de hulpmiddelenbranche en vanaf 2007 in de Wmo (bij gemeenten en advies-organen). Daar ben ik in 2015 mee gestopt zodat ik me volledig kon richten op ons gezin (met inmiddels 3 kinderen) én mijn praktijk De Basis in Balans. Sinds 2005 ben ik me gaan verdiepen in de complementaire zorg door (wederom in Den Haag) de opleiding tot reflexzonetherapeut (HBO niveau 2005-2009) te volgen. Sinds 2009 heb ik mijn eigen praktijk en school ik me jaarlijks bij in medische en vakinhoudelijke vakken. In januari 2020 kwam PSYCH-K® op mijn pad. Miv 2024 richt ik me in basis op coaching mbv PSYCH-K®. Daarbij kan ik de reflexzonetherapeutische kennis en kunde inzetten ter ondersteuning van het proces. En die methodieken zet ik ook in wanneer kinderen en baby’s klachten ervaren.

Ik ben getrouwd en moeder van 3 kinderen. Onze hond Mowgli houdt me met mijn voeten op de grond, ik ga graag en vaak met hem aan de wandel. Daarnaast wil ik graag dansend door het leven, om die reden ben ik recent gestart met danslessen (Urban Latin Fit). Een heerlijke combinatie van intensieve sport en muziek. Verder ga ik kwispelen van contact met vrienden en familie en bezoek ik graag het theater.

Welkom in mijn wereld. Sinds ik een klein meisje was ben ik gebiologeerd door mensen. Wat drijft hen? Waarom doen ze wat ze doen? Hoe zit dat dan precies? Ik zoek eigenlijk altijd naar logica. Ik vind het fascinerend om te observeren, te analyseren om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik onvoldoende kennis heb over deze personen om er ook maar enige logica uit te kunnen destilleren. Ik geloof dat niets voor niets gebeurt en misschien juist wel daarom vind ik interactie tussen mensen zo fascinerend.

Maar…. wat snappen “wij mensen” (als je er geen jarenlange wetenschappelijke studie naar hebt verricht) nou eigenlijk van mensen? Naast (algemene) basisbehoeften hebben wij allen onze eigen drijfveren en moreel. Wat we ergens van vinden, kunnen we ‘motiveren’ met ons cognitieve brein. En we kunnen daar ook iets bij voelen natuurlijk. Maar wat ons gedrag bepaalt, wat ons doen en laten stuurt, wordt grotendeels volautomatisch aangestuurd door onze vroegere ervaringen. En niet alleen die van ons als individu, maar óók de ervaringen van onze ouders en voorouders spelen hierin een rol.

Al mijn levenservaring én kennis samen maken dat ik werk zoals ik werk. De Basis in Balans bestaat sinds 2010, maar is anno 2024 absoluut niet meer ‘hetzelfde’ als in 2010. Mijn praktijk groeit mee met mijn eigen proces. Ik ben erg dankbaar dat ik mijn eigen praktijk op mijn eigen-wijze kan neerzetten en van daaruit kan delen met wie het horen wil.

Wetende dat aan elke ‘hobbel’ die we ervaren in ons leven een vorm van stress ten grondslag ligt, maakt het in mijn ogen zinnig om die stress onder de loep te nemen. Overmatige stress is ongezond voor mensen. Nou geloof ik (nog?) niet in een stressvrij bestaan (stress is ook heel functioneel). Maar aan de meeste gezondheidsklachten (of die nou fysiek zijn en/ of mentaal) ligt een vorm van stress ten grondslag.

We maken allemaal dagelijks dingen mee die raken aan oude pijn. Als die oude pijn (die ooit functioneel was), steeds weer aangewakkerd wordt, terwijl die zijn doel al (lang) gediend heeft, ervaren we in mijn ogen onnodige stress.

Tot voor kort voelde ik mij persoonlijk aangevallen, wanneer iemand het niet met mij eens was. Het gebeurt geregeld dat mensen het niet met elkaar eens zijn qua visie. Dat is heel gezond en heel normaal (en ook heel verfrissend). We leren van elkaar (tenminste…. wanneer we bereid zijn te luisteren naar wat een ander ervaart, ziet of denkt). Wat er met mij gebeurde als mijn visie werd bekritiseerd, was dat er automatisch “zie je wel, ik deug niet” werd geactiveerd in mijn onderbewuste. En dát is in mijn ogen onwenselijk. Ik voelde me doodongelukkig, wilde het liefste weg (en in mijn schulp kruipen) en had het idee dat dit mijn leven kon kosten. Als reactie (echt een oerinstinctmatige reactie) ging ik extra hard werken om “zie je wel, ik deug wel” te laten zien (want iedereen wil ‘oke zijn’ en bij de groep horen). Een volautomatische, onderbewuste respons. Je kunt je voorstellen dat het ongezond is, dat ik bij elk visieverschil ‘volledig in paniek’ raakte. Dat probeerde ik stevig ‘te weerleggen’ met mijn ratio. Maar die ratio wint het nou eenmaal niet van het veel snellere én veel sterkere onderbewuste. Een conflict tussen je bewuste geest én je onderbewuste ervaring, maakt dat iets ‘schuurt’. In situaties waarin die twee het wél met elkaar eens zijn, wat gelukkig óók heel vaak het geval is, ervaar je overigens geen probleem. 

PSYCH-K® is voor mij een hele passende, krachtige, eenvoudige en effectieve methode om deze onderbewuste stress te transformeren. Met eenvoudige oefeningen kun je de stress tot op celniveau transformeren. En wanneer je vanuit vrede naar de (voorheen stressvolle) situatie kunt kijken, krijg je inzicht in wat je nodig hebt. Ook dat kun je middels eenvoudige oefeningen op onderbewust niveau transformeren. Je lijnt als het ware wat je wilt uit met ‘wat je onderbewust gelooft’. En wanneer het bewuste en onderbewuste het met elkaar eens zijn, levert deze (voorheen stressvolle) situatie geen stress meer op. Je hebt de stress aangekeken en getransformeerd en je kunt weer vooruit. Vanuit stressrespons kun je niet goed ‘vooruit’. Je knokt als het ware met je bewuste geest tegen een onderbewuste stressor. En in een staat van stress kun je nou eenmaal niet ontspannen functioneren.

Inmiddels beschik ik over prachtige ‘technieken’ om die stress onder de loep te nemen en te transformeren. Zodat je vanuit ‘vrede’ (gelijkwaardig functioneren tussen beide helften, in een staat van ontspanning) naar die (voorheen stressvolle) situatie kunt gaan kijken.